Onder ogen zien
Een puppy en een oude angst
Ooit was ik heel erg bang voor honden.
Zo bang dat ik parken en bossen vermeed,
ook al hield ik juist zó van wandelen in de natuur.
Mijn zoon, een volhouder (-: vroeg al twee jaar lang om een hond.
En toen bleek dat de hond van mijn schoonzus zwanger was,
gaven we toe — en namen we een puppy!
Vonkje werd haar naam.
En ja — de vonk sloeg echt over.
Door haar smolt mijn angst voor honden langzaam weg.
(Vonkje en Marie)
Opeens zag ik mezelf wandelen in losloopgebieden!
Zonder paniek en met plezier.
Wat ik toen nog niet wist, was dat Vonkje meer opende dan alleen mijn hart voor honden.
Ze bracht een beweging op gang.
Langzaam, onbewust maar onmiskenbaar begon zich een nieuw thema in mijn leven te ontvouwen:
het onder ogen zien van mijn angsten – groot en klein.
Soms heel concreet.
Zoals het aanspreken van een man die over mijn grens ging,
ook al had ik veel respect voor hem.
Dat vroeg moed.
Maar mijn grootste ontdekking lag dieper.
Ik kwam erachter dat mijn diepste angst niet ging over de ander.
Niet over de hond.
Niet over de man.
Maar over mezelf.
En die enorme kracht in mij
en dat te laten zien!
Zoals Marianne Williamson het zo mooi verwoordt:
“Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn.
Onze diepste angst is dat we mateloos krachtig zijn.
Het is ons licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt.”
Daar zit ik nu.
Op een plek waar ik de angst steeds minder de regie laat nemen.
Waar ik de moed oproep om mezelf te laten zien,
mijn licht te laten schijnen.
Misschien herken je stukjes uit mijn verhaal. Misschien ook niet.
Het is in ieder geval een uitnodiging om liefdevol naar je eigen angsten te kijken.
En naar de kracht die daar misschien wel onder verborgen ligt.
In deze blog deel ik gedachten, verhalen en inspiratie vanuit mijn praktijk
en persoonlijke reis. Soms rauw en eerlijk, soms verstild en poëtisch.
Altijd vanuit het lichaam, het voelen, het diepe weten dat daar woont.
Misschien vind je hier herkenning, misschien word je uitgenodigd om even stil te staan.
Je bent welkom precies zoals je bent.